لف :نیم قرن اول (۱۳۵۰-۱۳۰۰) ه ش
تحولات و تغییرات روند تحول هنر در یکصد سال اخیر در ایران؛بر پایه دو اتفاق بزرگ در اوایل این قرن صورت گرفته است .
یکی”مدرسه صنایع مستظرفه”و دیگری”مدرسه صنایع قدیمه”
مدرسه “صنایع مستظرفه”
در سال ۱۲۸۷ هجری شمسی با دوراندیشی و معرفت محمد غفاری و همراهی وزیر وقت “معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه “تاسیس شد و بعدها به مدرسه کمال الملک شهرت یافت .
از سال ۱۳۰۹ با تلاش های زنده یاد “استاد طاهرزاده بهزاد ” با مدیریت جدی و دقیق و برنامه ریزی ایشان ،رنسانسی در هنرهای ملی ایران رخ داد و در کنار صنایع مستظرفه کمال الملک ؛مدرسه “صنایع قدیمه “را راه اندازی کرد و توانست این مدرسه را به مرکز بسیار ارزشمندی برای حفظ هنرهای ملی ایران ؛چون مینیاتور ،تذهیب ، تشعیر، کاشیکاری ، نقشه قالی ، خاتم کاری، قلمزنی، زری بافی ، منبت ، معرق ، مشبک و میناکاری تبدیل نماید .
مدرسه کمال الملک که بعنوان باغ همیشه بهار نگارگری ایران می توان از آن یاد کرد ؛اساتید برجسته بسیاری در طی سالها درآن پرورش یافتند و آثار ماندگاری از خود برجای گذاشتند.
نام تعدادی از اولین گروه شاگردان مدرسه مستظرفه که بعدها اساتید برجسته و نام آوری در هنرهای تجسمی ایران شدند .:
۱.اسماعیل آشتیانی ؛نقاش
۲.ابوالحسن صدیقی؛مجسمه سازی و نقاشی
۳.محمود اولیا ؛رنگ روغن
۴.علی رُخسار ؛رنگ روغن و تابلو ریزه سنگها
۵.هادی تجویدی؛ آبرنگ.
۶.صدرالدین شایسته؛آبرنگ ،رنگ روغن
۷.علی محمد حیدریان؛ رنگ روغن
۸.جمشید امینی ؛قالی بافی، گوبلن
۹.حسین شیخ؛رن روغن
۱۰.هادی اقدسیه؛طراحی نقش قالی
۱۱.علی مختاری؛منبت
۱۲.علی اکبر یاسمنی؛آبرنگ و رنگ روغن
در بخش بعدی با استاد طاهرزاده بهزاد بیشتر آشنا خواهیم شد و نقش ایشان را در احیا و اعتلای هنر های ملی بررسی خواهیم کرد .
نگارنده :زهرا یکتا
برگرفته از کتاب نگارگری ایران ؛سید محمود افتخاری
